W konkurencji kajakarzy w silnie obsadzonym wyścigu Dariusz Bukowski zajmuje wysokie 5. miejsce. W tej kategorii prym wiodą przede wszystkim gospodarze i Australijczycy, specjalizujący się w maratonach kajakowych. Jednak Polak zachował się Fair Play pomagając podczas jednej z przenosek kontuzjowanemu zawodnikowi przenieść jego kajak, jednocześnie niosąc swój. I choć spowodowało to zmniejszenie szans medalowych to podejmując taką decyzję zyskał aplauz publiczności.

foto ICF World Marathon Champs 2017

To była reakcja spontaniczna. Miałem stratę do medalu z 200-300 metrów, więc chyba nie dałbym rady. Z Michaelem Stuardem goniliśmy pierwszą grupę i dochodziliśmy ich pracując na zmianę. Na przenosce zerwał mięsień łydki, a była to ostatnia przenoska, więc wziąłem jego kajak i go poganiałem. Myślałem, że ma skurcze. Następny zawodnik z RPA, który z nami płynął, dojechał do trzeciego z pierwszej grupy i wygrał z nim, zdobywając brązowy medal. Czy dałbym radę? Chyba nie. Wyjechałem się na maksa, a ten trzeci z RPA z nami nie pracował, więc zachował więcej sił na finisz. Czułem się fantastycznie, bo wszyscy skandowali Polska! Miałem największe owacje, a jak na kajaki było bardzo dużo ludzi. Najmilsze było jeszcze przede mną, bo partner Michaela przyszedł do mnie i poprosił żebym z nim płynął K2. Na początku się nie zgodziłem, ponieważ byłem bardzo zmęczony. Do Gustava przyszedł inny zawodnik z RPA i chciał z nim płynąc, ale Gustav mu odmówił i powiedział, że chce popłynąć tylko z Darkiem, co to mnie przekonało. Oficjele z RPA załatwili to z sędzią głównym, ponieważ ich zawodnik odniósł kontuzję. Wystartowaliśmy na K2 POL/RSA. Mocno mnie wspierali i namawiali, przede wszystkim Stanisław Kuczyński i Maciej Kopij, medaliści z poprzedniego dnia, za co im serdecznie dziękuję – tyle z RPA Dariusz Bukowski.

foto ICF World Marathon Champs 2017

W drugim dniu zawodów najpierw nasi kanadyjkarze zdobyli trzeci medal dla biało-czerwonych, tym razem srebrny w osadzie C2 Kopij/ Kuczyński w kategorii 45-49 lat. Następnie Darek Bukowski wywalczył zasłużony brązowy medal w kategorii masters w K2 45-49 lat w parze ze wspomnianym zawodnikiem Gustav Smook z RPA.

Gratulujemy i czekamy na starty naszej młodzieży!

Relacja Piotra Chmielińskiego (Komandora wyprawy) - Końcowy etap podróży był niezwykle emocjonujący i trudny do przewidzenia, jeśli chodzi o miejsce lądowania. Był także ogromnie wyczerpujący dla Olka, z uwagi na warunki panujące na oceanie i warunki pogodowe.

Spośród trzech wypraw, ta ostatnia realizowana trasą północnoatlantycką, zgodnie zresztą z przewidywaniami, była najtrudniejsza, a jeśli brać pod uwagę datę, kiedy się rozpoczęła – to można powiedzieć, że także najdłuższa. Start nastąpił 29 maja 2016 roku, w marinie nieopodal nowojorskiej Statuy Wolności. Krótko po tym, uderzony o brzeg w Zatoce Sandy Hook, kajak „OLO” uległ uszkodzeniu, a Olek zdecydował o przerwaniu podróży. Rok później powrócił do miejsca, gdzie doszło do wypadku i 6 maja ruszył ponownie. I znowu nie obyło się bez komplikacji.

Jeszcze w zatoce silny wiatr niemal porwał „OLO”, spychając wprost na skały. W ostatnim momencie udało się wziąć go na hol, dzięki czemu uniknął rozbicia się o głazy. Ledwie szczęśliwie wypłynął wreszcie na otwarty Atlantyk, pojawiło się zagrożenie sztormem, z przeciwnymi do kursu wiatrami, czyli wiejącymi w stronę lądu. Olek, który nie zdążył oddalić się od brzegu przynajmniej na dystans 150 mil morskich, co stanowiło bezpieczną odległość na wypadek cofania, musiał zatrzymać się w Zatoce Barnegat w stanie New Jersey i poczekać na lepsze warunki. Jednak nawet ten krótki pobyt na oceanie dał mu przedsmak tego, jak będzie wyglądać dalsza części ekspedycji – przenikliwe zimno, wysokie fale, porywiste wiatry o często zmieniających się kierunkach. Potem dojdą kolejne aspekty związane z pobytem na tym wielkim akwenie – wysoki poziom zasolenia, ogromna pusta przestrzeń, samotność, utrudniona komunikacja i zmęczenie mające wpływ zarówno na samopoczucie fizyczne, jak i psychiczne.

Pierwsze tygodnie na Atlantyku mijały na walce z przeciwnymi wiatrami, które a to cofały Olka, a to kręciły w kółko zbliżając lub oddalając go od Golfsztromu. Ten silny prąd oceaniczny wespół ze sprzyjającymi wiatrami i wiosłowaniem miał pomóc kajakarzowi płynąć na wschód. A gdy już się na nim znalazł faktycznie ruszył ostro pokonując nawet po 100 mil morskich dziennie. Tyle, że podczas jednego ze sztormów uszkodzony został ster „OLO”.

Pierwsza ocena sytuacji dokonana przez kajakarza wydawała się dość jednoznaczna. „Z ogromnym rozczarowaniem stwierdzam, że wyprawę muszę przerwać z powodu niemożliwej dla mnie naprawy układu sterowania” – pisał z oceanu. Wkrótce jednak zmienił zdanie, decydując się nawet na trzymiesięczne dryfowanie, aż dobije do Azorów. Albo nadejdzie pomoc. I pomoc nadeszła. A raczej przypłynęła wraz z „Baltic Light”, statkiem, który zboczył z kursu do Panamy, by dotrzeć do polskiego podróżnika i naprawić uszkodzony ster. Jak potem Olek przyzna, tylko dzięki akcji ze znalezieniem statku, na pokładzie którego zreperowano jeden z najważniejszych elementów budowy „OLO”, możliwa była kontynuacja wyprawy. Jednak skorzystanie z tej pomocy „Baltic Light” jednocześnie przekreśliło szanse na ustanowienie rekordu Guinnessa w samotnym i bez zewnętrznego wsparcia przepłynięciu kajakiem Atlantyku, na którym Olkowi zależało.

A potem nadeszły dni grozy. Aleksander znajdował się jakieś 500 mil morskich od kontynentu europejskiego, kiedy mapy pogody zaczęły pokazywać zbliżający się do niego sztorm o sile 8-10 stopni w skali Beauforta. A właściwie dwa sztormy. Kajakarz niemało już sztormów przetrwał na oceanie w czasie tej i poprzednich wypraw, ale żaden z nich nie wyglądał tak groźnie! Wysokie fale, potężne grzywacze, załamujące się i spadające z całą siłą na kajak oraz porywisty wiatr stwarzały ogromne ryzyko dla małej jednostki pływającej, zdanej na umiejętności sterownicze kajakarza, choć ograniczone w tych warunkach, łut szczęścia i łaskawość Neptuna. Pierwsza, najmocniejsza nawałnica trwała dwie doby. Druga – kilka godzin. Z obu podróżnik wyszedł bez szwanku, choć bardzo zmęczony. Dalej już bez większych trudności dotarł nieopodal wspomnianej na początku Korwalii. Choć ląd był już w zasięgu jego wzroku, nie zdecydował się zakończyć wyprawy na wyspie. Jego założeniem od początku ekspedycji było dopłynięcie do kontynentalnej Europy. I tak dotarł właśnie do Brestu.

Olek zapowiada, że to była już jego ostatnia wyprawa przez Atlantyk. Przypomnijmy, pierwsza Transatlantycka Wyprawa Kajakowa miała miejsce w 2011 roku. Olek pokonał wówczas trasę prowadzącą po najkrótszym odcinku oceanu, pomiędzy Afryką a Ameryką Południową. W ciągu 99 dni przepłynął z Dakaru w Senegalu do Fortalezzy w Brazylii. I to była jedyna z trzech podróży, którą zrealizował wpełni samodzielnie, bez wsparcia z zewnątrz.

W drugą ekspedycję wyruszył w 2014 roku, za początek i koniec trasy wybierając najbardziej oddalone od siebie punkty w Europie i Ameryce Północnej. Wypłynął z Lizbony, a po 167 dniach dotarł do New Smyrna Beach na Florydzie. Po drodze jednak zatrzymał się na kilka tygodni na Bermudach, gdzie konieczne było naprawienie uszkodzonego steru.

Ostatnia podróż znacząco różniła się od poprzednich pod względem wspomnianej wyżej skali trudności wynikających z charakterystyki trasy wiodącej północną częścią Atlantyku, a także kierunku poruszania się. Tym razem Olek płynął z zachodu na wschód. Dotarcie z Ameryki Północnej do Europy zajęło mu dni 111 dni. I jak sobie i rodzinie obiecywał, zdążył do domu na swoje 71. urodziny.

Relacja Piotra Chmielińskiego na www.aleksanderdoba.pl

Biało-czerwone barwy reprezentowała drużyna poznańskiego Volkswagena, której hasłem przewodnim jest „Pot! Krew! Poznań Crew!” Po zaciętych sobotnich wyścigach nasza osada uplasowała się tuż za podium na

czwartej pozycji w Pokal Finale (finale osad z poza Niemiec). W pierwszym niedzielnym starcie Volkswagen najpierw zajął 3 miejsce w półfinale dające awans do finału, a następnie w finale głównym minął metę na

piątej pozycji. O zaciętej walce może świadczyć fakt, że wszystkie pięć startujących w finale osad minęło metę w jednej sekundzie.

Gratulujemy!

Seniorzy:

K1 1000m – Rafał Rosolski (UKS Dojlidy Białystok)

C1 1000m – Tomasz Kaczor (Warta Poznań)

K1 1000m – Beata Mikołajczyk (UKS Kopernik Bydgoszcz)

K2 1000m – Rafał Rosolski/ Paweł Florczak (UKS Dojlidy Białystok)

C2 1000m – Tomasz Barniak/ Mateusz Kamiński (OKSW Olsztyn)

K2 1000m – Paulina Paszek/ Justyna Iskrzycka (AZS-AWF Katowice)

K4 1000m – Oskar Pacała/ Patryk Kulczyński/ Mariusz Kujawa/ Jakub Śliwa (Zawisza Bydgoszcz)

C4 1000m – Szymon Kostenski/ Wiktor Soroka/ Gilbert Paluch/ Roman Furtak (AZS-AWF Poznań)

K1 500m – Bartosz Stabno (Posnania Poznań)

C1 500m – Tomasz Kaczor (Warta Poznań)

K1 500m – Beata Mikołajczak (UKS Kopernik Bydgoszcz)

C1 500m – Dorota Borowska (NOSiR Nowy Dwór Maz.)

K2 500m – Dorian Kliczkowski/ Paweł Kaczmarek (AZS-AWF Gorzów WLKP)

C2 500m - Tomasz Barniak/ Mateusz Kamiński (OKSW Olsztyn)

K2 500m – Paulina Paszek/ Justyna Iskrzycka (AZS-AWF Katowice)

C2 500m – Magda Stanny/ Paulina Grzelkiewicz (Warta Poznań)

źródło facebook Piotr Wojciechowski

K4 500m – Mariusz Kujawski/ Martin Brzeziński/ Dawid Putto/ Piotr Mazur (Zawisza Bydgoszcz)

K4 500m – Aleksandra Cader/ Paulina Paszek/ Justyna Iskrzycka/ Ewelina Pilarz (AZS-AWF Katowice)

K1 200m – Piotr Mazur (Zawisza Bydgoszcz)

C1 200m – Michał Łubniewski (Stomil Poznań)

zdj. WZKaj

K1 200m – Marta Walczykiewicz (KTW Kalisz)

C1 200m – Dorota Borowska (NOSiR Nowy Dwór Maz.)

K2 200m – Piotr Mazur/ Dawid Putto (Zawisza Bydgoszcz)

C2 200m - Tomasz Barniak/ Mateusz Kamiński (OKSW Olsztyn)

K2 200m – Marta Walczykiewicz/ Katarzyna Kołodziejczyk (KTW Kalisz)

K1 5000m – Paweł Czaja (AZS AWF Katowice)

C1 5000m – Marcin Grzybowski (Czechowice Dziedzice)

zdj. WZKaj

K1 5000m – Beata Mikołajczyk (UKS Kopernik Bydgoszcz)

Młodzicy:

C4 2004r. (2000m) – Tomasz Janczak/ Kacper Szmagaj/ Jakub Piechocki/ Mateusz Sobczak (Posnania Poznań)

K1 2003r. (2000m) – Dawid Janowicz (Zawisza Bydgoszcz)

C1 2003r. (2000m) – Amelia Braun (Zawisza Bydgoszcz)

C1 2004r. (2000m) – Alicja Drzewicka (OKSW Olsztyn)

C1 2003r. (2000m) – Dawid Czemko (KKS Nowa Sól)

K1 2003r. (2000m) – Krzysztof Jokiel (UMKS Zryw Wolsztyn)

C1 2004r. (2000m) – Piotr Kujawa (AZS-AWF Poznań)

K1 2004r. (2000m) – Magdalena Szczęsna (Jezioro Tarnobrzeg)

K1 2004r. (2000m) – Julia Piechocka (UMKS Zryw Wolsztyn)

K2 2003r. (2000m) – Gabriel Gładykowski/ Igor Komorowski (Olimpia Elbląg)

C2 2003r. (2000m) – Dawid Czemko/ Damian Michalak (KKS Nowa Sól)

K2 2004r. (2000m) – Maciej Siatka/ Jan Wiśniewski (Politechnika Poznań)

C2 2004. (2000m) – Eryk Wilga/ Antoni Baszyński (Warta Poznań)

K2 2003r. (2000m) – Weronika Marczewska/ Michalina Grochowska (UKS Kopernik Bydgoszcz)

K2 2004r. (2000m) – Nicole Ziniewicz/ Sara Szydłowska (Zawisza Bydgoszcz)

K4 2003/2004r. (2000m) – Jakub Bartchodzie/ Kacper Tomaszewski/ Dominik Zimny/ Mateusz Ściesiński (Zawisza Bydgoszcz)

K4 2003/2004r. – Katarzyna Skorupińska/ Julia Piechocka/ Magdalena Radna/ Zuzanna Żak (Zryw Wolsztyn)

zdj. WZKaj

 Parakajakarstwo:

V1 200m – Tomasz Moździerski (OTK Opole)

P K1 200m – Katarzyna Sobczak (Start Wrocław)

P Open – Paweł Łukaszewicz (Start Poznań)

K1-3 200m – Mateusz Surwiło (Start Zielona Góra)

Wszystkie wyniki

 Punktacja województw:

1. Wielkopolskie 283,0
2. Kujawsko-Pomorskie 158,0
3. Warmińsko-Mazurskie 84,0
4. Lubuskie 70,0
5. Zachodniopomorskie 41,0
6. Małopolskie 36,0
7. Śląskie 33,0
8. Podlaskie 28,0
9. Podkarpackie 23,0
10. Łódzkie 22,0
11. Mazowieckie 7,0
12. Lubelskie 4,0

Nie zawiedli nasi faworyci - męska czwórka podwójna, która pewnie sięgnęła po złoto. Marcin Sobieraj (RTW Lotto Bydgostia), Jakub Dominiczak (RTW Lotto Bydgostia) Dawid Pieniak (KW04 Poznań) i Mateusz Świętek (KW04 Poznań) prowadzili od startu do mety uzyskując czas 6.09,27.  Na drugiej pozycji uplasowała się Białoruś 6.12,57, a na trzeciej Węgry 6.12,73.

Srebro w konkurencji kobiecej czwórki podwójnej wywalczyły: Joanna Śliwińska (AZS AWF Warszawa), Monika Sobieszek (AZS AWF Kraków), Agnieszka Robaszkiewicz (AZS UMK Toruń) i Katarzyna Boruch (AZS AWF Gorzów Wielkopolski). Pozycja Polek, które linię mety przepłynęły w czasie 7.04,28 nie była zagrożona. Wygrała Rumunia 6.54,16, a trzecie były Niemcy 7.11,80.

W finałach A wystartowały jeszcze cztery polskie osady. Piąte lokaty zajęły dwójka bez sterniczki, dwójka podwójna mężczyzn wagi lekkiej oraz męska ósemka. Na szóstej pozycji uplasowała się dwójka podwójna kobiet wagi lekkiej.

 Wszystkie wyniki

Bydgoskie Stowarzyszenie Kajakowe BINDUGA z siedzibą w Bydgoszczy odpowiadając na Apel Burmistrza Koronowa i Prezesa Zarządu Banku Spółdzielczego w Koronowie, o pomoc finansową dla Gminy Koronowo na usuwanie skutków nawałnicy jaka miała miejsce w noc z 11 na 12 sierpnia 2017 roku informuje, że będzie zbierała datki do puszek podczas „Międzynarodowego Dnia Kajakarzy – Kayakmania 2017” w dniu 16.09.2017 roku. W tym dniu, wolontariusze i sympatycy Stowarzyszenia BINDUGA będą kwestować na rzecz poszkodowanym rodzinom Gminy Koronowa na Plaży w Pieczyskach.

Datki do puszek zbierane będą od godz. 8.00 do godz. 21.00

Ponadto podczas przedmiotowego przedsięwzięcia, zostanie otworzona również licytacja 3 koszulek okolicznościowych, przekazanych przez Stowarzyszenie BINDUGA i nagród sportowych w postaci: kajaka turystycznego jednoosobowego, ufundowanego na ten cel przez Les Higienę Sp.  z o.o. z Solca Kujawskiego oraz 10 sztuk wioseł przekazanych przez Producenta Wioseł Turystycznych i Pagai z Człopy.                

Do Kwesty dołączył również Mistrz Polski Kajakarstwa Górskiego AMP Kamienna 2017, Pan Sebastian Tymecki, który przekazał na licytację swoją kamienną statuetkę z wygranego I miejsca w Mistrzostwach Kajakarstwa Górskiego w Zjeździe Kajakowym AMP Kamienna2017.

Finał licytacji obędzie się 16 września 207 roku w Pieczyskach na uroczystym jubileuszu 125 – lecia BS Koronowo.

Przedmioty przekazane do licytacji oglądać można na stronie www.kayakmania.pl

Dlatego też apelujemy do sponsorów i darczyńców, ludzi dobrej woli i dobrego serca o wsparcie i pomoc w pozyskaniu funduszy i nagród rzeczowych, które mogą być licytowane podczas „Kayakmanii 2017”.

Zgłoszenia nagród rzeczowych do licytacji, proszę dokonywać do 15 września 2017 roku na adres e-mail: lukasz.glinski@leshigiena.pl

Wszystkich, którzy mają możliwość i chcą okazać dobre serce, również o dokonywanie wpłat, które pomogą wesprzeć potrzebujących, na specjalnie utworzony rachunek bankowy:

Gmina Koronowo

1. Plac Zwycięstwa 1

86-010 Koronowo

51 8144 0005 2001 0000 0521 0030

z dopiskiem „HURAGAN"

Podczas organizowania zawodów na plaży organizatorzy przygotowują również szereg imprez dla rodzin z dziećmi i osób towarzyszącym uczestnikom wyścigów.

Punktem kulminacyjnym będzie wręczenie nagród oraz wieczorny koncert Gwiazdy.

Rywalizacja odbywać się będzie w następujących kategoriach:

Ultramaraton open T1 – 82 km

T-1 K (załoga jednoosobowa - kobieta) – 21 km

T-1 M (załoga jednoosobowa - mężczyzna) – 42 km

T-2 K (załoga dwuosobowa - kobiety) – 21 km

T-2 M (załoga dwuosobowa - mężczyźni) – 42 km

T-2 Mix (załoga dwuosobowa) - 42 km

Bieg główny (formuła australijska)

Smocze Łodzie w walce o Smoczy Graal

10 wioseł, jeden bęben, jeden ster - tyle potrzeba, aby poruszyć Wodnego Smoka. Podczas Kayakmania 2017 drużyny dosiądą grzbietów tych bestii zmierzą się w walce o Smoczy Graal. Może zdobędzie go właśnie Twoja ekipa? Udział w zawodach weźmie tylko 16 smoczych osad.

Więcej informacji na naszej stronie www.kayakmania.pl oraz www.facebook.com/KayakmaniaPL

Zapisy pod adresem www.rejestracja.kayakmania.pl

Kobiety

BW1x - Krystyna Lemańczyk-Dobrzelak 1995 AZS AWF Warszawa

BLW2x - Zuzanna Dreier 1995 RTW Lotto Bydgostia/ Magdalena Świętek 1996 KW04 Poznań

BW2- - Agnieszka Chmurak 1996 AZS AWF Gorzów Wlkp./ Karolina Zawada Karolina 1995 Posnania Poznań

BW4x - Joanna Śliwińska 1996 AZS AWF Warszawa/ Monika Sobieszek 1995 AZS AWF Kraków/ Agnieszka Robaszkiewicz 1995 AZS UMK Toruń/ Katarzyna Boruch 1998 AZS AWF Gorzów Wlkp.

Mężczyźni

BLM1x - Dariusz Paczkowski 1995 RTW Lotto Bydgostia

BLM2x - Mateusz Kraska 1997 Zawisza Bydgoszcz/ Damian Rewers 1996 KW04 Poznań

BM4x - Marcin Sobieraj 1995 RTW Lotto Bydgostia/ Jakub Dominiczak 1995 RTW Lotto Bydgostia/ Dawid Pieniak 1997 KW04 Poznań/ Mateusz Świętek 1996 KW04 Poznań

BM8+ - Olaf Malinowski 1996 AZS UMK Toruń/ Bartosz Leszczyński 1996 AZS UMK Toruń/ Łukasz Posyłajka 1996 AZS Szczecin/ Michał Mrozek 1996 AZS AWF Warszawa/ Jan Janasik 1996 KW04 Poznań/ Łukasz Krajewski 1995 PTW Płock/ Damian Krawitowski 1995 AZS UMK Toruń/ Filip Leszczyński 1996 AZS UMK Toruń/ Sternik Bartosz Komakowski 2000 AZS UMK Toruń

Celem spływu jest uczczenie obchodów "Roku Rzeki Wisły 2017"  i 135 rocznicy spływu wioślarzy Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego (najstarszego stowarzyszenia sportowego w Polsce) z Warszawy do Płocka. Pierwszy spływ odbył się na trasie Warszawa – Płock w sierpniu 1882 roku i zakończył się 13 sierpnia w Płocku. To wydarzenie dało początek dla wioślarstwa w Płocku.

W czasie spływu będzie promowana turystyka wioślarska połączona ze zwiedzaniem miejsc historycznych - Modlin, Zakroczym, Czerwińsk, Wyszogród, Płock.

PTW jest kolebką płockich olimpijczyków. Na przystani wychowało się dwunastu uczestników igrzysk, w tym pięciu medalistów olimpijskich w wioślarstwie. Od 2002 roku działa Płocki Klub Olimpijczyka.

Trasa spływu – 79 km - etapy (opis trasy w załączeniu)

7.09. 2017 (czwartek) – Modlin – Czerwińsk - Wyszogród  - 36 km   (nocleg w Wyszogrodzie)

8.09. 2017 (piątek) -  Wyszogród – Płock – 43 km (nocleg w Płocku)

9.09. 2017 (sobota) – udział w XXXIV Memoriale Juliusza Kawieckiego – głównej imprezie sportowej dla uczczenia 135-lecia Płockiego Towarzystwa Wioślarskiego

Przy okazji organizacji spływów planowane są imprezy towarzyszące:

- 7.09.17 – godziny ranne – zwiedzanie Twierdzy Modlin

- 7.09.17 – godziny przedpołudniowe –zwiedzanie Czerwińska (w drodze do Wyszogrodu)

- 8.09.17 – godziny przedpołudniowe – zwiedzanie muzeum Wisły

- 8.09.17 – godziny wieczorne – spotkanie pokoleń wioślarzy

- 9.07.17 - regaty wioślarskie – XXXIV Memoriał J. Kawieckiego

Więcej informacji na temat spływu - www.olimpijczykplock.pl, Facebook/ grupa Płocki Klub Olimpijczyka lub telefonicznie – Ryszard Olczuk, tel. 602 714 226 e-mail: boni935@wp.pl